Opname voor de operatie en de operatiedag….

Op dit moment ligt Noëmi nog op de operatiekamer.

Gisteren werd Noëmi opgenomen in het ziekenhuis. Ze was verdrietig dat ze weer mee moest, maar accepteerde het ook weer snel. ’s Ochtends sliep ze langer dan normaal en hadden Yael en zij elkaar niet meer gedag kunnen zeggen. Dit voelde voor mij niet goed (je weet nooit wat er gebeurt) en ik besloot naar zijn school te gaan. Ik heb hem even uit de klas geplukt en gezegd dat hij zijn zusje nog een kus mocht geven. Ze gaven elkaar een dikke zoen. Dat was fijn! We kwamen gisteren op een nieuwe afdeling (opa ging mee). De afdeling oncologie is inmiddels een beetje ons tweede huis geworden. Je kent alle verpleegkundigen en voor Noëmi is dit ook heel prettig. Toch deed ze het weer heel goed. De Cliniclowns kwamen nog langs en die maakten haar wel aan het lachen. Verschillende mensen zijn langs geweest om dingen door te nemen en te bespreken voor de operatie. Johan heeft gisteren weer een examen behaald! Daarna haalde hij Yael op, zodat de kinderen toch nog even met elkaar konden spelen! Aan het einde van de middag kwam de chirurg langs. Hij legde nog een keer uit wat de bedoeling was. Tijdens de operatie kunnen zaken pas echt duidelijker worden. Johan heeft vannacht in het ziekenhuis geslapen bij Noëmi. Hij sliep slecht, omdat de verpleging erg luidruchtig was. Vervelend… Noëmi was gisterenavond nog aan het feesten en ging pas om 22.00 uur slapen. Vanmorgen was ze boos, omdat ze niets mocht eten of drinken (i.v.m. de operatie). Yael wilde gisteren wel bij opa en oma slapen. Hij is daarstraks met opa naar de huisarts geweest omdat hij erg hoestte. Hij heeft een bovenste luchtweginfectie en zijn oortje was ook wat rood: een kuurtje. Opa en oma zorgen gelukkig erg goed voor hem.

Noëmi was als enige ingepland voor vandaag bij de chirurgen dr. Ter Wisscha – Van Schellingen en dr. Van de Ven. Om 8.45 uur mocht ze mee naar boven. Ze wilde niet in haar bed over de gangen rijden, maar wilde door mij getild worden. Graag zelfs! Nog even een knuffelmomentje. We gingen eerst naar de verkoeverkamer. Van pappa moest ze daarvoor al afscheid nemen. Een dikke kus! Johan en ik doen het om de beurt bij de narcose. De ene keer gaat hij mee, de andere keer ik. Nu was ik aan de beurt. Noëmi mocht een ‘mutsje’ uitkiezen voor zichzelf, mamma en haar beer. Allemaal een rode!

We hebben heerlijk liedjes gezongen. O.a. ‘Ik ben dapper, dapper, dapper net als David. Ik ben niet bang, bang, bang om door te gaan….’ Van de nieuwste cd van Elly & Rikkert (bedankt oom IJsbrand en tante Nel). De beer moest meedansen... Toen gingen we naar de operatiekamer. Gisteren kwamen we nog even bij de anesthesist. Hij wilde toen luisteren bij Noëmi en toen vroeg ik of ze hem liet zien dat ze kan buikdansen. Nou, dat kon ze wel! De anesthesist vroeg vanmorgen dus ook of ze dat weer kon laten zien. Trots liet ze haar buik dansen… Het ijs was gebroken. Er hingen lampen op de o.k. die ze op ventilators vond lijken. Ze vond het schitterend. Steeds zei ze: ‘Lijkt net ventilator!’ En maar lachen. Toen gingen ze de medicatie toedienen. We zongen samen: ‘Want U bent altijd bij mij… en altijd om mij heen. U legt Uw handen op Mij… en laat mij nooit alleen!’ Ik gaf haar een kus en zei tegen haar dat ik van haar houd. Ik dacht bij mezelf: sterk blijven en niet huilen. Daar heeft zij ook niets aan. Ze was binnen een paar seconden weg (om 9.20 uur).

Eenmaal bij Johan aangekomen kwam de spanning er wel uit. We hebben onze spullen gepakt en zijn naar het Ronald McDonald huis gegaan. Hier slapen we een nacht, zodat we dicht bij Noëmi in de buurt zijn. Samen hebben we gebeden. Hierna zijn we (op advies van de chirurg) naar buiten gegaan en zijn naar de stad gelopen. Om 11.50 uur werden we gebeld dat de operatie pas net begonnen was (om organisatorische redenen), maar dat met Noëmi alles goed ging. Om 15.50 werden we gebeld dat de operatie zeker nog drie uur zal duren. En om 16.20 uur dat het met Noëmi nog steeds goed gaat. Johan ligt even te slapen (ik ben blij dat het hem lukt). Zodra we meer weten en we hebben tijd, dan zetten we weer wat op de blog.

We willen iedereen weer heel hartelijk bedanken voor alle mooie kaarten, sms-jes, telefoontjes, cadeautjes en het meebidden!!!